سقوط پرشتاب ارزش پول ایران و پیامدهای آن

سقوط پرشتاب ارزش پول ایران و پیامدهای آن

سقوط فزاینده ارزش پول ملی در هفته گذشته در اصل بیانگر هرج و مرج و بی ثباتی اقتصادی ایران بود.

اولین بار نیست که پول ایران دچار چنین بحرانی می گردد، طی سالهای گذشته به تناوب از ارزش پول ایران کاسته شده است. این روند همواره روبه اوج نهاده و گاه برای چند صباحی در نوسان قرار میگیرد، ولی بازمسیر بی ارزش شدن را می پیماید. باوجود تمام ادعاهای سران رژیم مبنی بر مهاربهای ارزهای خارجی و تثبیت ریال ایران، اما طی سالهای گذشته راه فراری برای خارج شدن از این وضعیت ناهنجار پیدا نکرده اند. هربار که نا امنی اقتصادی فزونی می یابد ومردم برای تأمین حداقل تضمینی جهت اندوخته های ناچیزشان به ارز خارجی روی می آورند، سردمداران رژیم با استفاده از نیروی نظامی و سرکوب ، به اقدامات غیر عقلایی دست می زنند. اگرچه اینگونه فشارها فقط در کوتاه مدت کارساز است اما در ادامه چاره ای برایشان باقی نمی ماند به جز اقداماتی مانند محدود کردن واردات، سهمیه بندی کالاهای ضروری، یا استفاده دوباره از سیستم نرخ چندگانه ارز ، همان روشی که مردم در دهه خونبار جنگ ایران و عراق آنرا تجربه کرده اند.

از آنجاکه اقتصاد ایران به فروش نفت اتکاء نموده و بیش از ۸۰ درصد ذخائر ارزی ایران ازاینطریق تأمین می گردد، لذا درشرایطی که فروش نفت ایران با مشکلات زیادی روبرو شده است، تأثیر عوامل خارجی بر اقتصاد ایران بیشترشده، از همین رو، وخامت اوضاع اقتصادی را بدنبال آورده است.ازطرف دیگر پس از اعمال تحریمها طی یکسال گذشته، آسیب پذیری اقتصاد ایران فزونی یافته، چراکه به دلیل حجم زیاد واردات بمنظور تأمین معیشت مردم و ادامه فعالیتهای صنعتی و توسعه پروژهای عمرانی ، کالاهای مورد نیاز نه فقط به موقع و به حد کافی تأمین نمی گردد، بلکه با بهای چند برابر و بخشا از طریق بازار سیاه وارد ایران می گردد.

سقوط آزاد هفته گذشته پول ایران بازتاب عینی برآوردهای منفی بازارمی باشد. این پیش بینی بدان معناست که هرچه تحریمها سخت تر شود و هرچقدر فروش نفت ایران در بازار جهانی با مشکل مواجه گردد، بازار و بازاریان هراسناکتر از گذشته به فکر تضمینی برای آینده سرمایه و فعالیتهای تجاری خود خواهند افتاد. درچنین وضعیتی چون هیچگونه تدبیری از سوی دستگاه دولتی درکار نیست لذا چاره ای برای آنها ، بویژه قشر خرده پا باقی نمی ماند جز اینکه به ستیز با حاکمیت روی آورند.

درشرایطی که تحریمها در حال فزونی است، در سطح بین المللی دیگر دوستی برای رژیم ایران باقیمانده ، در داخل نیز جناحهای رژیم بجان یکدیگر افتاده اند، از اینرو بازار ایران چشم انداز تیره وتاری را در پیش روی خواهد داشت. شاید سران رژیم در آینده بازهم با جنجال آفرینی و بگیر وبه بند و یا درنهایت پذیرش سوء مدیریت و اخراج چند تن اعلام نمایند مشکل رفع شده است ، امابراستی کیست که در ایران حرفهای این رژیم را باور کند و بر عوام فریبی های آنان سرپوش بگذارد. در این رژیم سرتاپا فاسد دیگر نه تظاهر به درستکاری و شعارهای عوام پسندانه و«ضدامپریالیستی» کارساز است و نه ادعاهای واهی مبنی برتدارک ورود امام دوازدهم.

بهای نابخردیهای اقتصادی رژیم نیز همانند جهالتهای سیاسی اشان به دوش مردم ایران سنگینی می کند. تنها راه نجات مردم از این وضعیت فلاکت بار انهدام تام و تمام رژیم جمهوری اسلامی ایران است ونه هیچ راه حل میانه دیگری.